အဇၥ်တၱစကားမ်ား

          စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ဖို႔ တစ္ရက္ပဲလိုေတာ့တဲ့တစ္ေန႔…

 တျခားဘာသာေတြထက္ ခက္ခဲခဲ့ရတဲ့ အဂၤလိပ္ဘာသာကို ဒီေန႔ အဆင္ေျပေျပေျဖခဲ့ရလို႔ စိတ္ထဲက ေပါ့ပါးေနတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အေဆာင္ကသူငယ္ခ်င္းေတြစားခ်င္တဲ့ မုန္႔လင္မယားအ၀ယ္ေတာ္ပုံ ထြက္ခဲ့တယ္။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ဆြမ္းမၾကာမၾကာလာလာပို႔တတ္တဲ့ ဒကာမနဲ႔စကားစျမည္ေျပာဆိုရင္း -

´ေျဖႏုိင္ရဲ႕လား`

`ေျဖႏုိင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ခါတိုင္းေန႔ေတြလိုေတာ့ ဦးဇင္းအတြက္မလြယ္ဘူးေပါ့´

´ဟုတ္လား၊ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္၊ ဟုိတစ္ေန႔က ဦးဇင္းသူငယ္ခ်င္း ဦး….ဆီ ေရာက္ခဲ့ေသးတယ္၊ သူ႔အေမမွာထားတဲ့ ေက်ာက္ျပင္ ၀ယ္ခိုင္းထားတာ ၀ယ္ၿပီးလို႔ သြားပို႔တာပါ၊ ဒါေပမယ့္ မေတြ႔ခဲ့ဘူး၊ ဘုရားႀကီးသြားတယ္…တဲ့´

´ေအာ္…၊ စာေမးပြဲတြင္းကို ဘာျဖစ္လို႔သြားရတာလဲ ´

´ကုိရင္တစ္ပါးပ်ံေတာ္မူလို႔..တဲ့´

´ဘယ္ကိုရင္လဲမသိဘူး သူနဲ႔ေတြ႔မွပဲ ေမးၾကည့္ဦးမယ္´

ေျပာေနက်မဟုတ္တဲ့စကားေတြကို ေျပာျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေျပာဆုိအၿပီး အေဆာင္ျပန္လာခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းအေဆာင္နဲ႔ စာေရးသူတို႔အေဆာင္က ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ဆိုေတာ့ ခါတုိင္းဆိုရင္ေတာင္ ဥပုသ္ေန႔မွေရာက္ျဖစ္တယ္၊ ဒီလိုစာေမးပြဲရက္ထဲသြားဖို႔ဆိုတာ ပိုၿပီးေတာင္ခက္ပါတယ္။ စာေမးပြဲၿပီးမွ ေမးေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဒီအတုိင္း ေနလိုက္တယ္။

စာေမးပြဲၿပီးတဲ့ည...

သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အေဆာင္က ဦးဇင္းတစ္ပါးနဲ႔ေတြ႔လို႔ အေၾကာင္းရင္းေမးႀကည့္ေတာ့ -´အဲဒီကိုရင္က တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္ေျဖဖို႔ ဒီႏွစ္မွ မန္းေလးကိုတက္လာတာ၊ သံလမ္းေပၚရပ္ၿပီး ဖုန္းေျပာရင္း ရထားတုိက္လို႔ ပ်ံေတာ္မူတာ´လို႔ သိလိုက္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ရင္းႏွီးေနတဲ့ ကုိရင္ေလးႏွစ္ပါးကိုပဲ ျမင္ေနမိတယ္။ ႏွေျမာမိေပမယ့္ အမွန္အတုိင္း၀န္ခံရရင္ သာမန္ႏွေျမာမႈေလာက္ပါပဲ။

          မနက္မိုးလင္းလို႔ သူငယ္ခ်င္းအေဆာင္ကုိသြားၿပီး အဲဒီအေၾကာင္းေလး ေမးၾကည့္လုိက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ဒီစာကိုေရးဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာတာပါပဲ။

´စာေျဖတဲ့ညက ဘုရားႀကီးသြားတယ္ဆို´

´ဟုတ္တယ္၊ ကိုရင္(…) ျပန္ေတာ္မူလို႔ပါ´

´ဦး…ရဲ႕ညီကိုေျပာတာလား၊ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ´

´ဒီႏွစ္မွ တကၠသုိလ္၀င္ခြင့္ေျဖဖို႔ မန္းေလးကိုတက္လာတာ၊ ျဖစ္ပုံကေတာ့ ဘီးလင္းက သူ႔ဒကာတစ္ေယာက္ ဖုန္းဆက္လို႔ ဖုန္းလိုင္းအဆင္မေျပတာနဲ႔ ေက်ာင္းနဲ႔နီးတဲ့ သံလမ္းမွာ သြားဆက္တာ၊  အဲဒီမွာ ျဖစ္သြားတာပဲ၊ သူ႔ဒကာေတာင္ သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္တာဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒကာေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး´

´သူက တပည့္ေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးပါတယ္။ ဦးဇင္းရဲ႕စာတမ္းကိစၥနဲ႔ ဘားအံကိုေရာက္ေတာ့ သူနဲ႔တစ္ေခါက္ ဆုံျဖစ္လိုက္ေသးတယ္ေလ၊ သူေရာ ခုေက်ာင္းထိုင္ေနတဲ့ သူ႔အကုိေရာ တပည့္ေတာ္တို႔နဲ႔ စာသင္တိုက္မွာ အတူစာသင္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိတာေပါ့´

´ဦးဇင္းကို ေျပာမလို႔ပါပဲ၊ စာေျဖတဲ့ရက္ဆိုေတာ့ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ မေျပာလုိက္တာပါ၊ တျခားသူေတြကိုလဲ မေျပာျဖစ္ပါဘူး၊ တပည့္ေတာ္လဲ ခုထိမ်က္စိထဲ သူ႔ကိုျမင္ေနတုန္းပဲ´

´တင္ပါ၊ တပည့္ေတာ္ တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ စိတ္မေကာင္းတာထက္ ႏွေျမာတာက ပိုပါတယ္။ သူ႔အကိုဆိုရင္ တပည့္လဲျဖစ္ ညီလဲျဖစ္တဲ့ သူ႔ညီကို အေတာ္ႏွေျမာရွာမွာပဲေနာ္´

´ႏွေျမာတာေပါ့။ ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေန႔မွာ သူ႔အကိုဦးေဆာင္ၿပီး ကားသုံးစီးနဲ႔ တက္လာႀကပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႔ အသင္းက သံဃာေတြ လူေတြက အကူ၀တၳဳေငြထည့္ၾကတာ ခုနစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ရပါတယ္။ သူ႔အကုိက အဲဒီေငြေတြကိုေရာ သူတို႔ဆီက ေငြေတြကုိပါ ထပ္တိုးၿပီး အကုန္လွဴသြားပါတယ္။ ေအာင္ခ်မ္းသာနာမႈကူညီေရး အဖြဲ႔က ကူညီေပးပါတယ္´

´တကယ္နွေျမာစရာပါပဲ၊ သူက ကြမ္းေတာ့ အေတာ္ႀကိဳက္ပုံရတယ္၊ သူ႔ကို ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ ေတြ႔တုန္းက ကြမ္းစားထားတာ ေတြ႔ရတယ္´

´ဟုတ္တယ္၊ သူပ်ံေတာ္မူၿပီး ေနာက္တစ္ညမွာ ေက်ာင္းကဦးဇင္းက ေကြကာအုပ္ေဖ်ာ္ၿပီး သူ႔အိပ္ယာမွာ ထားေသးတယ္၊ မနက္မိုးလင္းေတာ့ အဲဒီဦးဇင္းကို အိပ္မက္မေပးေပမယ့္ ကိုရင္ေလးတစ္ပါးကို အိပ္မက္ေပးတယ္´

´ဟုတ္လား၊ ဘယ္လိုတဲ့လဲ´

´သူက ေကြကာအုပ္မႀကိဳက္ဘူး၊ ကြမ္းပဲႀကိဳက္တယ္..တဲ့´

´ဒါနဲ႔ ေဆြးရုံမွာ အဆင္ေျပခဲ့ရဲ႕လား´

´ေျပပါတယ္၊ ရထားတိုက္တုန္းက ခ်က္ခ်င္းပ်ံေတာ္မမူဘူး၊ ေဆးရုံေရာက္လို႔ ႏွစ္နာရီၾကာမွ ပ်ံေတာ္မူတာပါ၊ သူ႔ကိုယ္က လြင့္ၿပီး ခဲေတြနဲ႔ပြတ္မိ ခိုက္မိတာပဲ ရွိတာပါ၊ ေခါင္းကုိထိသြားလို႔ သူပိုဆိုးသြားတာ´

´ဒါေပမယ့္.. တပည့္ေတာ္ စိတ္ထဲမတင္မက်ျဖစ္ေနတာ တစ္ခုရွိတယ္´

´ဘာျဖစ္လို႔လဲ..´

´ညက ပ်ံေတာ္မူေတာ့ ေခါင္းမွာပဲ ျဖစ္တာပါ ဗုိက္ခြဲတဲ့ဒဏ္ရာမေတြ႔ပါဘူး၊ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ဗုိက္ခြဲထားတာ ေတြ႔တယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔ခြဲတာလဲမသိဘူး၊ အမႈအခင္းဘာမွလဲ မျဖစ္ပါဘူး၊ တပည့္ေတာ္စဥ္းစား မရတာက ေသၿပီးတဲ့လူနာကို သူတို႔လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔ရသလား ဆိုတာပါပဲ။  ဘာျဖစ္လို႔ဗုိက္ကိုခြဲတာလဲ..လို႔ ေမးၾကည့္တဲ့အခါ ဘာမွေရေရရာရာ မေျဖဘူး၊ တကယ္ဆို ဘာျဖစ္လို႔ခြဲတာလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္း တပည့္ေတာ္တို႔ဘက္ကို ရွင္းျပသင့္တယ္လို႔ ထင္မိတာပဲ´

´ဟုတ္တာေပါ့၊ အေၾကာင္းကေလးေတာ့ ရွင္းျပသင့္တာေပါ့´

          အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဟိုဟိုဒီဒီ စကားေလးနည္းနည္းေျပာၿပီး အေဆာင္ကို ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ အေတြးေလးေတြလည္း ဟုိဟိုဒီဒီပါပဲ။

ဘ၀ဆိုတာ ခဏဆိုမွ တကယ္ကိုခဏေလးပါ၊ ဘယ္အခ်ိန္ေသဆုံးရမလဲဆိုတာ ျမင္ရတဲ့ကိစၥမွမဟုတ္ပဲ၊ ခ်စ္တဲ့သူဆိုတာ ခင္တဲ့သူဆိုတာ တကယ္ေတာ့ တစ္ေန႔ခြဲရမယ့္သူေတြပါ၊ အဲဒီခြဲရတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ..သြားေတာ့မယ္လို႔ လူတုိင္းက ဘယ္ႏႈတ္ဆက္ႏုိင္ပါ့မလဲ၊ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတဲ့ အေျခေနေတြကို အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးရင္း အဆင္သင့္မျဖစ္ခင္ ဘယ္သူက ေသဆုံးခ်င္ပါ့မလဲ၊ ဘ၀ဆိုတာ တုိက္ပြဲ..တဲ့၊ လက္ခံပါတယ္။ ဘယ္သူမဆို ေကာင္းမြန္တဲ့ အေျခေနတစ္ခုကေန လုံး၀ဆုိးသြမ္းတဲ့အေျခေနကို ေရာက္သြားႏုိင္တယ္ေလ၊ ဥပပီဠကကံ ဆိုတာ ထည့္တြက္စဥ္းစားသင့္တဲ့ စကားတစ္လုံးေပါ့။ ဘယ္စစ္သားမွ စစ္တုိက္ရင္း မက်ရႈံးခ်င္ၾကပါဘူး၊ ဘယ္စာေမးပြဲသမားမွ စာေျဖရင္း မက်ရႈံးခ်င္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္သားက စစ္တုိက္ရင္း ေသဆုံးတာ ရွက္စရာမဟုတ္သလုိ စာေျဖတဲ့သူ စာေမးပြဲက်ရႈံးတာ ေသရာပါဒဏ္ရာမဟုတ္ပါဘူး။

ဦးဇင္းတို႔တစ္ေတြဟာ တစ္ေန႔မွာ ဗုဒၶရဲ႕သာသနာကို ဘယ္လိုတစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက ကူညီေပးလုိက္မယ္။ အားလုံးအတြက္မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ရင္ေတာင္ ငါ့ရြာ၊ ငါ့လူမ်ိဳးအတြက္ ဘယ္လိုစံျပျဖစ္မယ္။ ဘယ္သူ႔အတြက္…ဘယ္သူ႔အတြက္…ဆိုၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ေလွႀကီးနဲ႔ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတာပါ၊ အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေသဆုံးရျခင္းက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိပဲ ေသဆုံးရသူေတြထက္ေတာ့ ႏုိင္းလို႔မရေအာင္ သာပါတယ္။ လူယုတ္မာအေယာက္တစ္သိန္းဆုံးရႈံးလုိက္ရလို႔ လြတ္သြားတဲ့ကြက္လပ္ေတြကို ျဖည့္ဖို႔မခက္ေပမယ့္ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ဆုံးရႈံးသြားလို႔ လြတ္သြားတဲ့ကြက္လပ္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ခက္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေရ… ငါတို႔ေ၀မွ်တဲ့ ေကာင္းျခင္းေတြကိုသာ မင္း..ရေအာင္ယူလုိက္ပါ။ မနက္ေတြ ညေတြ ေရာက္တုိင္း ဘုရားေရွ႕မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမင္းကို အမွ်ေ၀မွာပါ။ အဲဒီတစ္ေယာက္မွာ ငါလဲ ပါမွာပါ။ အမွ်… အမွ်… အမွ်… ယူပါ သူငယ္ခ်င္း။

          'Rebirth also is suffering; old age; illness; death; association with unloved; separation from love ones and not to get what one wants, also is suffering; in brief; the five aggregates of clinging are suffering.

          The world is suffering and afflicted, no being is free from this bond of misery and this is a universal truth that no sensible man who sees things in their proper perspective can deny.

မွတ္ခ်က္ = ဘယ္သူမဆို မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေသဆုံးႏုိင္တယ္။ ဒီလုိမျဖစ္ေအာင္လို႔ သတိထားသင့္တယ္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးနဲ႔ ပူပူေႏြးေႏြးျဖစ္ရပ္ေလးကို ျပန္လည္ေရးသားမွ်ေ၀ျခင္းသာ….။

အဇၥ်တၱ