ဗုဒၶတုိင္းျဖစ္ျမဲဓမၼတာ-၃၀

၁။ဘုရားျဖစ္မည့္ ေနာက္ဆုံးဘ၀တြင္ ပဋိသေႏၶေနရန္ ပညာအဆင္ျခင္ဥာဏ္ႏွင့္ ယွဥ္၍သာ မယ္ေတာ့္ ၀မ္းသို႔ ပဋိသေႏၶသက္၀င္သည္။

၂။မယ္ေတာ့္၀မ္းတြင္ တင္ပလႅင္ေခြလ်က္ ျပင္ပသို႔ ႀကည့္ရႈေတာ္မူသည္။

၃။မယ္ေတာ္သည္ ရပ္လ်က္သာလ်င္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကို ဖြားေတာ္မူသည္။

၄။မယ္ေတာ္သည္ ေတာအရပ္၌သာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကို ဖြားေတာ္မူသည္။

၅။ဖြားျပီးေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေရႊျပားထက္တြင္ နင္းေတာ္မူသည္။

၆။ေျမာက္အရပ္သို႔ မ်က္ႏွာမူကာ ခုနစ္လွမ္းလွမ္းျပီးေနာက္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသုိ႔ ႀကည့္ကာ ရဲရင့္သံျဖင့္ ႀကဳံး၀ါးေတာ္မူသည္။

၇။နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကို ျမင္ျပီး၍ သားတစ္ေယာက္ဖြားျပီးကာမွ ျမတ္ေသာေတာထြက္ျခင္းျဖင့္ ေတာ ထြက္ေတာ္မူသည္။

၈။အရဟတၱဓဇျဖစ္သည့္ သကၤန္းျဖင့္ ရဟန္းျပဳ၍ အနိမ့္ဆုံး ဒုကၠရစရိယက်င့္ေတာ္မူသည္။

၉။ဘုရားျဖစ္မည့္ေန႔တြင္ ႏုိ႔ဃနာဆြမ္းဘုန္းေပးသည္။

၁၀။ျမက္အခင္း၌ ထုိင္ကာ သဗၺညဳတဥာဏ္ရေတာ္မူသည္။

၁၁။အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို အေျခခံ၍ မာရ္နတ္စစ္သည္အေပါင္းကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူသည္။

၁၂။ေဗာဓိပလႅင္တြင္ ၀ိဇၨာသုံးပါးကို အစျပဳကာ အသာဓာရဏဥာဏ္စေသာ ဂုဏ္အထူးကို ရသည္။

၁၃။ခုနစ္ရက္ခုနစ္လီ(၄၉)ရက္ပတ္လုံး ေဗာဓိပင္အနီး၌သာ ကုန္လြန္ေစသည္။

၁၄။မဟာျဗဟၼာႀကီးက တရားေဟာရန္ ေတာင္းပန္ရသည္။

၁၅။ဣသိပတန မိဂါ၀ုန္ေတာတြင္ ဓမၼစႀကာတရား ေဟာသည္။

၁၆။တပို႔တြဲလျပည့္ေန႔တြင္ အဂၤါေလးပါးရွိသည့္ အစည္းအေ၀းတြင္ ႀသ၀ါဒါပါဋိေမာက္ကို ျပသည္။

၁၇။ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတြင္ အျမဲသီတင္းသုံးသည္။

၁၈။သာ၀တၳိျပည္၊ ျမိဳ႕တံခါးေနရာတြင္ ေရမီးအစုံစုံ တန္ခုိးျပာဋိဟာျပသည္။

၁၉။တာ၀တႎသာနတ္ျပည္တြင္ အဘိဓမၼာတရားေဟာသည္။

၂၀။သကၤႆျမိဳ႕တံခါး၌ နတ္ျပည္မွ ဆင္းသက္သည္။

၂၁။ခုနစ္ရက္လုံးလုံး ဖလသမာပတ္ကို ၀င္စားသည္။

၂၂။တစ္ေန႔လ်င္ နံနက္တစ္ႀကိမ္၊ညေနခ်မ္းတစ္ႀကိမ္ျဖင့္ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တို္င္ ကၽြတ္ထိုက္သည့္ေ၀ေနယ် တို႔ကို ဥာဏ္၀င္စား၍ ႀကည့္ေတာ္မူသည္။

၂၃။၀တၳဳေႀကာင္းေပၚလ်င္ သိကၡာပုဒ္ပညတ္သည္။

၂၄။ေရွးႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ ပစၥဳပၸန္အေႀကာင္းေပၚလ်င္ သိကၡာပုဒ္ပညတ္သည္။

၂၅။ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တို႔ အစည္းအေ၀းတြင္ ဗုဒၶ၀င္ကို ေဟာသည္။

၂၆။အာဂႏၱဳရဟန္းတို႔ႏွင့္ ပဋိသႏၱာရစကားကို ေျပျပစ္စြာေျပာေလ့ရွိသည္။

၂၇။၀ါကၽြတ္လ်င္ ၀ါဆိုရန္ပင့္ဖိတ္ခဲ့ေသာဒကာကို ပန္ႀကားျပီးမွသာ ႀကြသြားေတာ္မူသည္။

၂၈။ေန႔တုိင္း နံနက္၊ ညခ်မ္း၊ ပုရိမယာမ္၊ မဇၥ်ိမယာမ္၊ ပစၧိမယာမ္ဟူသည့္ အခါငါးပါးတြင္ ပုဗၺကိစၥျပဳသည္။

၂၉။ပရိနိဗၺာန္ျပဳမည့္ေန႔တြင္ သားျပြမ္းဆြမ္းကို ဘုန္းေပးသည္။

၃၀။ကုေဋႏွစ္သန္းေလးသိန္းေသာ သမာပတ္တို႔ကို ၀င္စားျပီးမွ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူသည္။

သမႏၱစကၡဳဒီပနီ၊၂၁၁-၂။