ကမၻာဦးအစတြင္ မဟာသမၼတမင္း မင္းျပဳ၏။ ထိုမွ အစဥ္အဆက္မင္းျပဳရာတြင္ မဟာသမၼတမင္း၏ အရုိက္အရာကို သားေတာ္ေရာဇမင္း ဆက္ခံခဲ့သည္။ ထိုမွ ေရာဇမင္း၏သား ၀ရေရာဇမင္း မင္းျပဳခဲ့သည္။ ထုိမွ ၀ရေရာဇမင္း၏သား ကလ်ာဏမင္း မင္းျပဳခဲ့သည္။ ထိုမွ ကလ်ာဏမင္း၏သား ၀ရကလ်ာဏမင္း မင္းျပဳခဲ့သည္။ ထုိမွ ၀ရကလ်ာဏမင္း၏သား ဥေပါသထမင္း မင္းျပဳခဲ့သည္။ ထိုမွ ဥေပါသထမင္း၏သား မႏၶာတ္မင္း မင္းျပဳသည္။ မႏၶာတ္မင္းသည္ စႀကာ၀ေတးမင္းတစ္ပါးလည္း ျဖစ္သည္။ (ဇာ၊႒၊၂၊၂၈၁)
စႀကာ၀ေတးမင္းဟူသည္ - စႀကာရတနာကို လည္ေစတတ္ေသာေႀကာင့္လည္းေကာင္း ခ်စ္ဖြယ္စကား ကို ေျပာတတ္ေသာေႀကာင့္လည္းေကာင္း ေပးကမ္းလွဴဒါန္းတတ္ေသာေႀကာင့္လည္းေကာင္း အက်ိဳးစီးပြား ကုိ ေဆာင္တတ္ေသာေႀကာင့္လည္းေကာင္း မိမိႏွင့္တန္းတူထားတတ္ေသာေႀကာင့္လည္းေကာင္း စႀကာ၀ေတးမင္းဟု ေခၚသည္။ (ဒီ၊႒၊၂၊၂၂၃-၄)
စႀကာ၀ေတးမင္းတို႔သည္ အ၀န္းယူဇနာကိုးရာရွိေသာ မဇၥ်ိမေဒသတြင္သာ ေပၚေပါက္ျမဲျဖစ္သည္။ အျခားေသာ ပစၥႏၱရာဇ္အရပ္တို႔မွ ေပၚေပါက္ရိုးထံုးစံမရွိေပ။ စႀကာမင္းသည္ ယင္းမဇၥ်ိမေဒသတြင္ အျမဲေန၍ က်န္ကမၻာေလာကကို လွည့္လည္အုပ္ခ်ဳပ္ပါသည္။ ကုသ၀တီ၊ဒႏၱ၀တီ၊ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္တို႔သည္ ယခင္က စႀကာမင္းနန္းစုိက္ေသာ ျမိဳ႕ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ ယင္းေနျပည္ေတာ္မ်ားသည္ မဇၥ်ိမေဒသတြင္သာရွိသည္။ ယခုအခါ မဇၥ်ိမေဒသကို အိႏၵိယႏုိင္ငံဟုေခၚ၍ အိႏၵိယအစုိးရပင္ အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ရွိသည္။ (သမႏၱစကၡဳဒီပနီ၊၁၈၄-၅)
စႀကာ၀ေတးမင္းတုိ႔သည္ အလွဴေပးျခင္း ဣေျႏၵတို႔ကိုဆုံးမျခင္း ငါးပါးသီလ၊ရွစ္ပါးသီလတို႔ကို ေစာင့္ ထိန္းျခင္းဟူေသာ က်င့္၀တ္တို႔ရွိသည္။ တနည္း -
၁။အေႏၱာဇန = သားမယားတုိ႔ကို ကိုယ္က်င့္သီလ၌တည္ေစျခင္း အ၀တ္ပုဆုိး နံ႔သာ၊ပန္းစသည္ တို႔ကိုေပးျခင္း ေဘးမရွိေအာင္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း
၂။ဗလကာယ = ဗိုလ္ပါစသည္တို႔၌ အခ်ိန္အခါကိုမလြန္ေစမူ၍ လစာရိကၡာကို ေပးရျခင္း
၃။ခတၱိေယသု = အဘိသိက္ခံျပီးေသာ အရံမင္းတို႔အား စစ္လက္နက္ရတနာတို႔ကိုေပး၍ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း
၄။အႏုယုေတၱသု = မိမိထံ၌ ခစားကုန္ေသာမင္းတို႔အား ထိုက္သည္အားေလ်ာ္စြာ ယဥ္ရထားမ်ား ကိုေပး၍ ႏွစ္သက္ေစျခင္း
၅။ျဗာဟၼဏဂဟပတိေကသု = ပုဏၰားတို႔အား ထမင္းအေဖ်ာ္အ၀တ္၊ သူႀကြယ္တို႔အား မ်ိဳးရိကၡာ၊လယ္ယာသုံးကိရိယာ ကၽြဲႏြားစသည္ကိုေပးျခင္း
၆။ေနဂမဇနပေဒသု = နိဂုံး၊ဇနပုဒ္ေနသူတို႔အား မ်ိဳးေစ့ရိကၡာ၊လယ္ယာသုံးကိရိယာ ကၽြဲႏြားစသည္ ကိုေပးျခင္း
၇။သမဏျဗာဟၼေဏသု = ရဟန္းပုဏၰားတို႔အား သင့္ေလ်ာ္ေသာပရိကၡရာတို႔ျဖင့္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္၍ ရိုေသမႈျပဳရျခင္း
၈။မိဂပကၡီသု = သားငွက္တို႔ကို ေဘးမဲ့ေပး၍ သက္သာရာရေစျခင္း
၉။အဓမၼကာရပၸဋိေကၡပ = မတရားအမႈတို႔ကို အျပဳေစျခင္း
၁၀။အဓနာနံ ဓနာႏုပၸဒါနံ = ဥစၥာမရွိသူတို႔အား ဥစၥာေပးျခင္း
၁၁။သမဏျဗာဟၼေဏ ဥပသကၤမိတြာ ပုဥွာပုစၧနံ = ရဟန္းပုဏၰားတို႔ကို ကပ္၍ ကုသုိလ္၊အကုသုိလ္၊ အျပစ္ရွိ၊အျပစ္ကင္း၊ မွီ၀ဲအပ္၊ေရွာင္ႀကဥ္အပ္ေသာတရားစသည္တို႔ကို ေမး၍ ကုသိုလ္ကို ေဆာက္တည္ ရျခင္း
၁၂။အဓမၼရာဂပဟာန = အမိ၊မိေထြး၊ အဘ၊ဘေထြး အရီးစေသာ မသင့္ေသာအရာ၌ တပ္မက္မႈ အဓမၼရာဂကို ပယ္ရျခင္း
၁၃။၀ိသမေလာဘ = သုံးေဆာင္ျခင္းငွာတိုက္ေသာအရာတို႔၌လည္း အလြန္အကဲတပ္မက္မႈတို႔ကို ပယ္ရျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။
စႀကာ၀ေတးမင္းတို႔တြင္ ရတနာခုနစ္ပါးရွိသည္။ စႀကာ၀ေတးမင္းတို႔သည္ ဥပုသ္ေန႔တြင္ ကိုယ္လက္ကို စင္ႀကယ္စြာသုတ္သင္၍ ျမတ္ေသာျပသာဒ္ထက္ရွိ က်က္သေရတိုက္ခန္းသုိ႔၀င္ကာ မိမိျပဳအပ္ေသာ ဒါန ေဆာက္တည္အပ္ေသာသီလတို႔ကို ဆင္ျခင္သည္ရွိေသာ္ ရတနာခုနစ္ပါးတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚလာႀက ကုန္၏။ ယင္းတို႔မွာ =
စႀကာရတနာ
စႀကာရတနာသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ရတနာတို႔ျဖင့္ျပီး၏။ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ မတားဆီးႏိုင္သျဖင့္ သြားတတ္ေသာေႀကာင့္ စႀကာမည္၏။ အဖိုးႀကီးျမတ္ေသာေႀကာင့္လည္းေကာင္း အတုမရွိေသာေႀကာင့္ လည္းေကာင္း ရတနာလည္းမည္၏။ ထိုစႀကာရတနာသည္ အကန္႔မ်ားစြာတပ္၍ စီရင္အပ္ေသာ လွည္းဘီး သ႑ာန္ရွိ၏။ ထိုစႀကာရတနာျဖင့္ မေအာင္အပ္ေသးေသာ ႏုိင္ငံအသီးသီးကို ေအာင္ႏုိင္၏။
ဆင္ရတနာ
ဆင္ရတနာသည္ အလုံးစုံစင္ႀကယ္၍ ေကာင္းကင္သုိ႔ သြားႏုိင္ေသာ ကိုယ္လုံးျဖဴေသာ အဂၤါခုနစ္ပါးႏွင့္ တည္ေသာ ဥေပါသထဆင္မ်ိဳးျဖစ္၏။
ျမင္းရတနာ
ျမင္းရတနာသည္ ကုိယ္လုံးျဖဴ၍ ဦးေခါင္းမွာ မည္းနက္၏။ ျဖဴဆံျမက္ကဲ့သို႔ေသာ လည္ဆံရွိ၏။ ေကာင္း ကင္သို႔ပ်ံသြားႏုိင္ေသာ ၀လာဟကျမင္းမ်ိဳးျဖစ္၏။ ထိုဆင္ရတနာ၊ ျမင္းရတနာတို႔ျဖင့္ ေအာင္္ အပ္ျပီးေသာ ႏုိင္ငံတို႔ကို အလိုရွိသလို လွည့္လည္ႏုိင္၏။
ပတၱျမားရတနာ
ပတၱျမားရတနာသည္ ေ၀ပုလႅေတာင္မွလာ၏။ ပတၱျမားရတနာကို ပုလဲကြန္ယက္၌ထား၍ အေတာင္ေျခာက္ဆယ္ျမင့္ေသာ ၀ါးထိပ္၌တင္ထားလ်င္ ညဥ္႔အခါ၌ပင္ တစ္ယူဇနာခန္႔ အေရာင္ျပန္႔၍ အရုဏ္တက္သကဲ့သို႔ထင္ရ၏။ ရွစ္ေျမွာင့္ရွိ၏။
မိဖုရားရတနာ
မိဖုရားရတနာသည္ ေကာင္းျခင္းငါးျဖာႏွင့္ျပည့္စုံ၏။ လူမက နတ္တမွ်လွပ၏။ ပူလ်င္ေအး၍ ခ်မ္းလ်င္ေႏြး၏။ ခႏၶာကိုယ္မွာ စႏၵကူး၊ ခံတြင္းမွာ ႀကာညိဳနံ႔သင္း၏။ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ေတာင္အရပ္ကို ထြန္းလင္း၏။ မဒၵတိုင္း ေျမာက္ကၽြန္းမွ ရ၏။
သူေ႒းရတနာ
သူေ႒းရတနာသည္ ေျမတြင္းတစ္ယူဇနာ၌ ျမွဳပ္ထားအပ္ေသာ ပိုင္ရွင္ရွိ၊ ပိုင္ရွင္မဲ့ဥစၥာတို႔ကို ျမင္ႏုိင္၏။ စႀကာမင္းအလိုရွိလ်င္ ေရ၏အလယ္ပ ေရာက္ေနသည္ပင္ျဖစ္ေစ၊ လက္ျဖင့္ေရကို သုံးသပ္၍ ေရႊေငြတို႔ကို ထုတ္ေပးႏုိင္၏။ ထိုေဖၚျပပါ ပတၱျမားရတနာ၊ မိဖုရားရတနာ၊ သူေ႒းရတနာတို႔ကို အနီး၌ထား၍ ခ်မ္းသာစြာ ခံစားႏုိင္၏။
သားႀကီးရတနာ
စစ္သူႀကီးျဖစ္ေသာ သားႀကီးရတနာသည္ ပညာရွိ၍ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ႏွင့္ျပည့္္စုံ၏။ တစ္ပါးေသာသူတို႔၏ အႀကံဥာဏ္ကို သိႏုိင္၏။ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ယူဇနာရွိေသာ မင္း၏ပရိသတ္၌ စိတ္အႀကံအစီကိုသိ၌ ခ်ီးေျမွာက္ သင့္သူကို ခ်ီးေျမွာက္ႏုိင္၏။ ရႈတ္ခ်သင့္သူကို ရႈတ္ခ်ႏိုင္၏။ ထိုသားႀကီးရတနာျဖင့္ ေအာင္ျမင္အပ္ ျပီး သည့္ႏုိင္ငံတို႔ိုကို အစဥ္အားျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္၏။ (ဒီ၊၂၊၁၄၂-၃။ ဒီ၊႒၊၂၊၂၀၉-၂၁၈)
စႀကာမင္းသည္ =
၁။သူ႔အသက္ကို မသတ္ရ
၂။သူ႔ဥစၥာကို မခိုးရ
၃။သူတစ္ပါးသားမယားကို မပစ္မွားမက်ဴးလြန္ရ
၄။လိမ္ညာ၍ မေျပာရ
၅။ေသရည္ေသရက္ကို မေသာက္သုံးရ
၆။မွ်မွ်တတ အစားအစာကို သုံးေဆာင္ႀက-`ဟူ၍ တရားစကားကို ေဟာႀကားေလ့ရွိသည္။ (ဒီ၊၃၊၅၁။ သီ၊ဋီ၊သစ္၊ဒု၊၂၃၁-၂၄၁)
စႀကာမင္းတို႔သည္ =
၁။သူတစ္ပါးတို႔ထက္ လြန္ကဲ၍ အဆင္းလွျခင္း၊ရႈခ်င္ဖြယ္ရွိျခင္း၊ ႀကည္ညိဳဖြယ္ရွိျခင္းဟူေသာ ျမတ္ေသာ အဆင္းႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္း
၂။သူတစ္ပါးတို႔ထက္ လြန္ကဲ၍ အသက္ရွည္ျခင္း
၃။သူတစ္ပါးတို႔ထက္ လြန္ကဲ၍ အနာကင္းျခင္း ေရာဂါကင္းျခင္း ၀မး္မီးေကာင္းျခင္း
၄။ပုဏၰား၊သူႀကြယ္တို႔က ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးျခင္း -ဟူေသာ တန္ခုိးေလးပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံႀကသည္။ (ဒီ၊၂၊၁၄၃-၄။
အရွင္က၀ိႏၵ(ေခ်ာင္းဆုံ)
No comments:
Post a Comment